Wat een Facebook bericht te weeg kan brengen over ongewilde kinderloosheid.

Naar aanleiding van het schrijven van mijn scriptie deed ik een oproep op Facebook in november 2017. Dit bericht gaf heel veel reacties. Het bereikte 10.660 mensen en werd 41 keer gedeeld. Het bewijst maar weer hoe kinderloosheid stilletjes leeft onder diegenen die ongewild geen ouder worden. Uiteraard wilde ik niet alleen vrouwen ondersteunen maar ook mannen. Voor de scriptie moest ik een doelgroep en leeftijd kiezen. Dus heb ik gekozen voor vrouwen tussen de 40 en 55 jaar.

Ongewenste kinderloosheid

Op dit moment ben ik mijn studie psychosociaal therapeut aan het afronden en ik zit nu in de fase van het schrijven van mijn scriptie. Zoals je hierboven ziet gaat deze over ongewilde kinderloosheid. Een thema wat dichtbij mij ligt en mij aan mijn hart gaat.

Wat had ik graag het oergevoel willen ervaren van een zwangerschap. Het doorgeven van leven is één van de wonderlijkste processen in het leven. Helaas heb ik het niet mogen ervaren. Het verdriet hierover dat moffelde ik weg achter een masker van vrolijkheid en er door over te zwijgen. Het gaf mij een eenzaam gevoel. Als er gesproken werd over kinderen zat ik er fysiek wel bij maar geestelijk was ik vertrokken. Ik hoorde dan nog net de deur in het slot vallen bij mezelf. En daar ging ik, naar het eiland van eenzaamheid. ‘Hier hoor ik niet bij….’Hierdoor heb ik mezelf troost en medeleven ontzegd die gegeven had kunnen worden door dierbare mensen in mijn omgeving.

Door het onderdrukken van de emoties zoals schuld, schaamte, boosheid, jaloezie, angst en onmacht kreeg ik veel fysieke klachten. Ik was vaak ziek en uiteindelijk kreeg ik een burn-out. Ook omdat ik het verdrietige gemis en de leegte opvulde door hard te werken en van hot naar haar te vliegen. Vragen als: ‘wie ik ben ik als vrouw en wat doe ik op deze wereld’, spookten vaak door mijn hoofd.

De buitenwereld vindt het ook lastig om er mee om te gaan. Iemand die aan haar vriendin wilde vragen of zij mee wilde werken aan het interview vertelde mij dat ze er wel mee had gezeten hoe ze het aan deze vriendin moest vragen. Het is een delicaat onderwerp. Door onmacht en onwetendheid krijg je soms ook opmerkingen te horen die recht in je hart boren. ‘Jij weet niets van kinderen want je hebt ze niet. Wees maar blij, jij hebt al die zorgen niet, je hebt lekker veel vrije tijd’, enz.

Het doorlopen van je rouwproces geeft je uiteindelijk wel rust en acceptatie maar het blijft een wond die je je leven lang met je meedraagt.

Ik wil in mijn praktijk Pure Essentia mannen en vrouwen ondersteunen met het verwerken van hun verdriet van hun ongewilde kinderloosheid. Om een beter beeld te krijgen hoe andere vrouwen hiermee omgaan wil ik graag 8 vrouwen interviewen die (ongeacht de oorzaak) ongewild kinderloos zijn interviewen. Het liefst in de leeftijdscategorie 40-55 jaar. Waarom deze leeftijd? Omdat rond deze leeftijd de hoop die er vaak was verdwenen is, en je in een rouwproces terecht komt. Juist deze dynamiek, deze essentie wil ik belichten.

Ik ga de interviews verwerken in mijn scriptie. Uiteraard is de verkregen informatie vertrouwelijk en blijven de deelnemers anoniem.

Wil jij hieraan mee werken of ken je iemand die dat misschien wil, stuur dan even een PB, of een mailtje naar info@pure-essentia.nl Of bel 0617399925. De interviews kunnen bij mij in de praktijk plaatsvinden of bij jou thuis mocht je dat fijner vinden. Gezien de termijn voor mijn scriptie wil ik graag in november of december de interviews afnemen.

Het is een moeilijk onderwerp om over te praten. Het kan zijn dat je er niet bij stil staat dat er ook in jouw omgeving iemand is die ongewenst kinderloos is. Zou je daarom dit bericht voor mij willen delen en hiermee ook mee willen helpen dit taboe alvast een beetje te doorbreken?

Alvast dankjewel daarvoor.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *